Po obrazovanje u Srbiju je tokom 2006/2007. godine došlo čak 6.985 stranih studenata, pokazuju poslednji podaci Republičkog zavoda za statistiku. Očekivano, najviše ih je iz BiH i Makedonije, ali su vlasnici indeksa domaćih univerziteta i studenti iz Alžira, Uzbekistana, Južne Koreje, Grčke. Iskustva pokazuju da studenti ovde dolaze na profesionalno usavršavanje, ali da se po završetku školovanja obično vraćaju u otadžbinu.
Pošto u domovima nema mesta ni za naše polaznike, naši gosti su prinuđeni da stanuju privatno.
Fakulteti u prestonici uglavnom primaju oko dva odsto stranih polaznika. Na najvećem univerzitetskom centru u Srbiji, prošle godine je studije upisalo 259 stranaca. U Beogradu je, ipak, teško precizno proceniti koliko ih ima, jer je mnogo mladih srednje škole završavalo u inostranstvu, a u Srbiju dolaze da polažu prijemne za fakultete, jer su neuporedivo jednostavniji. S druge strane, mnogo stranaca dolazi i na međunarodnu razmenu. Prema procenama, najviše ih ima na Stomatološkom fakultetu i DIF-u, a najčešće dolaze iz Grčke.
Niški univerzitet ove godine je domaćin za 87 stranih studenata. Najinteresantnija im je medicina, a uglavnom dolaze, takođe, iz Grčke.
– Imamo i dva polaznika iz Amerike, jednog iz Švedske, ali i Jordana. Školarine se kreću od 1.000 pa sve do 3.000 evra, koliko košta studijska godina na umetničkim fakultetima – kažu u Nišu.
Stranim studentima sve su interesantniji fakulteti u Novom Sadu, dok u Kragujevcu kažu da skoro više i nemaju studente koji dolaze iz inostranstva.
– Ovde dođe poneki Crnogorac i Bosanac, ali i njih je iz godine u godinu sve manje, jer su školarine skupe. U vreme stare Jugoslavije, to je bilo mnogo drugačije, a danas jedino možete da naletite na pokojeg stranog studenta na Medicinskom fakultetu – kažu u kragujevačkom univerzitetu.
Situacija je, pak, sasvim drugačija u vojvođanskoj prestonici. Da li zbog „Egzita“ ili specijalnih studijskih programa, strani studenti poslednjih godina hrle u srpsku Atinu. Procenjuje se da ih ima oko 30 u Novom Sadu. Ipak, međunarodna saradnja se sprovodi i na nivou pojedinačnih projekata, studentskih organizacija, pa je njihov broj veći.
– Na jednom studijskom programu imali smo 25 stranih studenata iz Portugalije, Francuske i Nemačke, koji su studirali telekomunikacije, biohemiju, biologiju, medicinu i slavistiku. Dolaze nam i stipendisti iz Poljske, Rumunije, Češke, Austrije, koji studiraju na Filozofskom fakultetu – kaže Ivana Vujkov, šef kancelarije za međunarodnu saradnju pri Univerzitetu u Novom Sadu.
„Idem u Beogradu“
U Centru za učenje srpskog jezika kao stranog pri Filozofskom fakultetu u Novom Sadu kažu da najviše problema stranim studentima, već tradicionalno, predstavljaju srpski padeži.
– Studenti relativno lako savladaju gramatiku, ali ne znaju da je upotrebe u kontekstu. Dolaze nam na praksu studenti iz Južne Koreje, koji su naš jezik učili u Seulu. Otežavajuća okolnost je što su korejski i srpski potpuno različiti. Često se može čuti: „Idem u Beogradu“ i „Živim u Beograd“, od glagola reći, prezent dobija oblik: „Ja reknem“… Ipak, oni su vredni, pa se tokom godine dobro usavrše – priča Jasmina Dražić iz ovog centra.
Izvor:ALo
