Predsednik opštine Lebane Mića Stanković organizovao je prvo okupljanje najboljih lebanskih studenata koje stipendira opština. Student četvrte godine Pravnog fakulteta u Nišu i jedan od 28 ovih stipendista Jovan Sokolović planira da se posle završetka studija vrati u rodni grad i bavi politikom.- Ja ću biti vaš naslednik, zauzeću vašu fotelju – kaže bez ustezanja predsedniku opštine i svom bivšem profesoru matematike Mići Stankoviću.
Sokolovićeve ambicije ne dele i ostali stipendisti, posebno zbog toga što među njima ima najviše budućih medicinara (10), ekonomista, mašinskih i elektronskih inženjera, biologičara…
– Vratiću se ako se otvori porodilište – kaže medicinar Bojan Naumović, a apsolvent biologije Saša Stanković je neodlučan.
– Planiram da doktoriram. Ne znam da li ovde ima posla za doktore biologije, možda nešto oko ekologije – preispituje se mladić sa prosečnom ocenom 9.
Nijedan od ovih 28 studenata koje stipendira opština Lebane nema manju prosečnu ocenu od 8,5, što je i uslov za dobijanje stipendije, koja iznosi osam hiljada dinara i koja je, tvrde studenti, treća po veličini opštinska stipendija u Srbiji. Pored opštinske, primaju i državnu stipendiju od 5.100 dinara, pa tako podmire sve fiksne troškove u studentskim domovima, a preostalim novcem kupe po koji komad garderobe.
– Naše kolege iz drugih, bogatijih opština, čude se kako ovako mala i siromašna opština daje tako velike stipendije – pričaju ovi studenti.
Predsednik opštine Lebane Mića Stanković objašnjava da je pre dve godine oformljen opštinski Fond za mlade talente, sa ciljem da se pomognu njihovi siromašni roditelji, ali i želja da se oni vrate u rodni kraj nakon okončanja studija.
– Nismo ih vezali ugovorom. Imaju moralnu obavezu da se oduže na neki način, ma gde se našli – kaže Stanković.
Profesori hvale studente s juga
– Mi sa juga Srbije smo vredniji i odgovorniji od dece iz Beograda, što se ogleda u ocenama – priča Marija Đorđević, studentkinja treće godine Medicinskog fakulteta. Jovan Sokolović izlaže teoriju o geografskim razlikama.
– Beogradska deca se mnogo istroše u osnovnim i srednjim školama jer ih forsiraju i roditelji i profesori. Mi učimo opuštenije, pa smo odmorniji za studije i zato u startu uskačemo u petu brzinu – tvrdi Sokolović. On kaže da profesori južnjake cene kao „vrlo inteligentne ljude“.
Pomoć roditeljima
Da nije opštinske i državne stipendije, studentkinja pete godine medicine Biljana Stevanović, prosek 9, ne zna kako bi završila studije jer njeni roditelji ne rade. U četvoročlanoj porodici Nikole Cvetkovića, budućeg mašinskog inženjera, prosek 10, radi samo otac i prima malu platu. Stipendije primaju i dve rođene sestre i budući stomatolozi Dragana i Milica Mihajlović.
Izvor:Blic
