Na programu TV CINEMANIA u oktobru biće prikazani filmovi Luisa Bunjuela, jednog od najznačajnijih režisera u istoriji svetske kinematografije. Predviđena su tri filma iz njegovog „francuskog perioda“ – „Lepotica dana“, „Diskretni šarm buržoazije“ i „Dnevnik jedne sobarice“.
„Lepotica dana“ (Belle de Jour), film iz 1967. godine sa Ketrin Denev i Mišelom Pikolijem u glavnim ulogama je priča o ženi koja zbog nemogućnosti da bude fizički intimna sa mužem počinje da vodi dvostruki život. Film je osvojio brojne nagrade, među kojima su Zlatni lav, nagrada Udruženja francuskih filmskih kritičara, nominacija Ketrin Denev za Bafta nagradu i druge. Film „Lepotica dana“ će biti prikazan u sredu, 10. oktobra od 18.00.
{YouTubeVideo id=FJXLCYZMGQ8}
„Diskretni šarm buržoazije“ (Charme discret de la Bourgeoisie, le) je film iz 1972. godine koji je osvojio Oskara za najbolji strani film, nagradu Bafta za scenario i glavnu žensku ulogu (Stefani Odran). To je priča o nekoliko prijatelja iz viših društvenih krugova koji se okupljaju na večeri na kojoj se dešavaju neobični događaji koji će prevazići njihova očekivanja. Film će biti prikazan u nedelju, 21. oktobra od 18.00.
{YouTubeVideo id=WZ9TTdPoeuQ}
Drama iz 1964. godine „Dnevnik jedne sobarice“ (Journal d’une Femme de Chambre, le) je slobodna adaptacija čuvenog Miraboovog romana. To je priča o Selestin, sobarici koja se zapošljava kod jedne neobične porodice u provinciji. Posle ubistva jednog deteta odlučuje da natera osumnjičenog farmera da prizna krivic. Žana Moro je za ulogu Selestin dobila nagradu za najbolju žensku ulogu u Karlovim Varima. Film će biti prikazan 29. oktobra od 16.00.
{YouTubeVideo id=0paZU4NGgHQ}
Luis Bunjuel rođen je u Kalandi, u španskoj oblasti Aragon. Pohađao je jezuitsku školu u Saragosi iz koje je izbačen. Studije je započeo u Madridu, gde je postao blizak prijatelj sa Salvadorom Dalijem i Federikom Garsijom Lorkom. U Parizu, gde se preselio 1925. godine počinje da radi kao asistent režije na nekoliko projekata, a 1929. godine, zajedno sa Dalijem snima svoj prvi kratki film „Andaluzijski pas“ (Un Chien Andalou), koji je dočekan sa velikim žarom u nadrealističkim krugovima. Ostao je na istom tragu i sa sledećim filmom „Zlatno doba“ (L’Age d’Or). Početkom tridesetih godina stvara u rodnoj Španiji odakle beži 1936. godine pred naletom Frankovog fašističkog režima. Sudbina ga vodi u Ameriku gde nije realizovao nijedan film, ali zato svoj rad nastavlja u Meksiku i u ovom „meskičkom periodu“ snima filmove „Zaboravljeni“ (Olvidados Los), 1950. god, „Uspeće u nebo“ (Subida al Cielo), 1952. i druge. Karijeru završava u Francuskoj i pored već pomenutih filmova snima „Mlečni put“ (Voie Lactee, la), 1969. „Fantom slobode“ (Fantome de la Liberte, le), 1974. i „Taj mračni predmet želja“ (Cet Obscur objet du Desir), 1977. godine.
Poznat je kao režiser koji je snimao filmove za svega nekoliko nedelja, nikada ne odstupajući od scenarija i snimajući tako da je bilo potrebno minimalno filmske montaže. Nije puno pričao sa glumcima i često im nije davao odgovor na postavljena pitanja.
